پس از مرگ آلبرت انیشتین در سال 1955، مغز او جدا شد و به 240 قطعه تقسیم شد و بین دانشمندان سراسر جهان توزیع شد. اما حالا مغز اینشتین کجاست؟
به گزارش خبرآنلاین، آلبرت انیشتین در 18 آوریل 1955 بر اثر آنوریسم شکمی در سن 76 سالگی در مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون در پلینزبورو نیوجرسی درگذشت. بنا به درخواست او، تشییع جنازه فیزیکدان افسانه ای سوزانده شد و خاکستر او در مکان نامعلومی پراکنده شد.
بلافاصله پس از مرگ انیشتین، مردی به نام توماس استولتز هاروی، پاتولوژیست در بیمارستان پرینستون که بر کالبد شکافی فیزیکدان نظارت داشت، مغز انیشتین را از بدن او خارج کرد و آن را به 240 قطعه برش داد و بیشتر قطعات برای بیش از 40 سال نگهداری شدند. خود را حفظ کرد
به گزارش بی بی سی، اکنون 170 قطعه از آنها به مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون بازگردانده شده و تحت حفاظت هستند و تحت نظر هستند. 46 قطعه ظریف دیگر از مغز اینشتین در موزه موتور در فیلادلفیا به نمایش گذاشته شده است. اما بسیاری از قطعات دیگر هنوز مفقود هستند.
چگونه بسیاری از قسمت های معروف ترین مغز تاریخ به سادگی ناپدید می شوند؟ پاسخ به این سوال به اعتقاد «هاروی» و دیگران برمی گردد که در مغز، استثناهای فیزیکی وجود دارد و اگر تحلیل علمی درستی از مغز انجام شود، به توضیحی از نبوغ می رسیم.
پس از اینکه هاروی در سال 1955 مغز انیشتین را گرفت و آن را به شکل مکعب برش داد، برخی از قسمت‌های مغز بافت مکعبی شکل به 12 مجموعه 200 تایی بریده شد که هر کدام به اندازه نیم تار موی انسان بود. (همچنین قبل از توضیح از زوایای مختلف از کل مغز دست نخورده و دست نخورده عکس گرفت.)
به گزارش مجله ساینس، هاروی بدون اجازه خانواده، اسکن مغز انیشتین را بر روی اسلایدهای مختلف نصب کرد و آنها را برای تعدادی ناشناس از محققان ارسال کرد. او امیدوار بود که با این کار بتواند رمز و راز مغز پنهان را کشف کند.
هاروی شخصاً بسیاری از این نمونه ها را در سراسر ایالات متحده و بخش هایی از کانادا می راند و توزیع می کند و در همان زمان، بیشتر مغزها را در ماشین خود در داخل شیشه ای که در داخل یک جعبه مقوایی نگه می داشت، مخفی می کرد.
وقتی سرانجام سفر هاروی با مغز این نابغه به پایان رسید، او مکعب های مغز باقی مانده را به شیشه خانه اش منتقل کرد. اگرچه او هنوز این نمونه ها را با محققان علاقه مند به اشتراک می گذاشت، اما بیشتر آنها را تا سال 1998 نزد خود نگه داشت.
تا اینکه سرانجام آلبرت انیشتین بقایای مغز انیشتین را در سال 1998 یعنی 43 سال پس از بیرون آوردن آن از بدنش به مرکز پزشکی دانشگاه پرینستون بازگرداند. در حال حاضر دانشمندان تنها زمانی مجاز به دیدن مغز این نابغه هستند که کیفیت تحقیقات را به مرکز پزشکی ارائه کنند.
آیا جستجوی هاروی برای روشن کردن رازهای مغز انیشتین موفق شد؟ پاسخ این است که بله، بله! در مورد عکس ها و نمونه هایی که هاروی به جاهای مختلف فرستاده، مطالعات متعددی منتشر شده که اولین مورد مربوط به سال 1985 است.
این مطالعات تفاوت های جزئی را در ساختار مغز در مقایسه با گروه های مورد مطالعه که نابغه نبودند نشان داد. در میان این تفاوت ها، یک ناحیه اضافی در لوب فرونتال، یعنی بخشی از مغز که مربوط به حافظه و برنامه ریزی است، وجود دارد. همچنین نورون های بیشتری در نواحی خاصی از مغز وجود داشت که احتمالاً امکان پردازش سریعتر اطلاعات را فراهم می کند.
بسیاری از محققانی که هاروی برایشان مسواک زدن مغز فرستاده بود، آنها را پس داده اند. با این حال، برخی از این اسلایدها هرگز پخش نشدند. این مشکل تا حدودی سوال “مغز شما کجاست؟” را پیچیده می کند.
در حالی که بیشتر قطعات از پرینستون، جایی که این فیزیکدان درخشان درگذشت، جدا شده اند، بسیاری از نمونه های مغز انیشتین به سادگی ناپدید شده اند. بنابراین، مغز می تواند در هر جایی باشد.
