ائتلافی از گروه‌های کارگری روز پنج‌شنبه شکایتی علیه UPMC، کارفرمای غول پیکر بیمارستانی مستقر در پیتسبورگ، به وزارت دادگستری ارائه کردند و این سیستم را متهم کردند که از نفوذ عظیم خود برای کاهش دستمزدها و آسیب رساندن به کارگران استفاده می‌کند.
در شکایت خود، این گروه که شامل SEIU Healthcare Pennsylvania است، مدعی است که کارگران UPMC به دلیل تسلط سیستم بهداشت در بازارهای محلی مشمول “جریمه دستمزد” هستند. این شکایت پرستارانی را توصیف می‌کند که نسبت به پرستاران سایر بیمارستان‌ها بارهای کاری سنگین‌تری دارند و نگرانی‌هایی را در مورد ایمنی بیمار ایجاد می‌کند، و مواردی را که ائتلاف آن را نقض قانون کار می‌داند، نشان می‌دهد که نشان دهنده ناتوانی کارکنان برای بهبود شرایط کاری است.
متیو یارنل، رئیس گروه SEIU در آنجا، که مدتهاست به دنبال سازماندهی کارگران در سیستم بهداشتی است، گفت: “ما شاهد رشد و جمع آوری قدرت UPMC بوده ایم.” پس از یک سری خرید، این بزرگترین کارفرمای خصوصی پنسیلوانیا با بیش از 40 بیمارستان، 800 مطب و کلینیک پزشک و یک طرح بهداشتی است. با درآمد عملیاتی 26 میلیارد دلاری در سال گذشته، حدود 95000 نفر را استخدام کرده است.
در حالی که پرونده های ضد انحصار اغلب به این موضوع می پردازند که چگونه سازمان های قدرتمند می توانند به عنوان انحصار عمل کنند و قیمت ها را به طور غیرمنصفانه افزایش دهند، یک شرکت همچنین می تواند متهم به فعالیت به عنوان یک انحصار باشد که در آن اهرم های ناعادلانه ای بر تامین کنندگان، از جمله کارمندان اعمال می کند.
کارشناسان حقوقی و مراقبت های بهداشتی می گویند این یک رویکرد حقوقی جدید برای در نظر گرفتن تأثیرات ادغام گسترده در صنعت بهداشت بر کارگران است.
در این شکایت، اتحادیه‌ها ادعا می‌کنند که قدرت انحصاری UPMC همچنین کارگران را از خروج یا بهبود شرایط کاری از طریق سیستم سخت‌گیرانه محدودیت‌های تحرک و نقض گسترده قانون کار که حقوق و شرایط کاری غیررقابتی را قفل می‌کند، باز داشته است.
سخنگوی UPMC به طور مستقیم به ادعای اتحادیه مبنی بر نقض قانون ضد انحصار اشاره نکرد، اما از رفتار خود با کارمندان دفاع کرد. پل وود، مدیر ارشد ارتباطات UPMC در ایمیلی گفت: این سیستم «در میان بهترین مکان‌ها برای کار در تمام مناطقی است که ما به آنها خدمات می‌دهیم». او گفت که میانگین حقوق این سیستم سالانه بیش از 78000 دلار است.
او افزود: “هیچ کارفرمای دیگری با اندازه و وسعت در مناطقی که UPMC خدمات می دهد وجود ندارد که مشاغل با درآمد خوب در هر سطح و متوسط دستمزدی به این بزرگی ارائه دهد.”
وی همچنین گفت: نظام سلامت پرستاران را بر اساس نیاز بیمار تعیین می کند و هیچ سیاستی وجود ندارد که کارمندی را که یک مرکز را ترک می کند از استخدام مجدد در مرکز دیگر منع کند.
جیمی کینگ، استاد حقوق در دانشگاه، گفت، اما تنظیم‌کننده‌های فدرال تمایل بیشتری برای بررسی تأثیرات قدرت بازار کارفرما بر کارگران نشان داده‌اند و نگرانی در مورد اینکه چگونه ادغام بر بازار کار تأثیر می‌گذارد، «شتاب و توجه زیادی را به خود جلب می‌کند». از اوکلند و یک کارشناس ضد تراست.
مارکا پترسون، مدیر حقوقی مرکز سازماندهی استراتژیک، یک ائتلاف کارگری که قبلاً به عنوان فدراسیون تغییر برای پیروزی شناخته می شد، گفت: “مشکل بسیار بزرگتر از یک ادغام واحد در یک بازار واحد است.”
وزارت دادگستری می تواند تصمیم بگیرد که آیا تحقیقات خود را انجام دهد و آیا هرگونه اتهامی موجه است یا خیر.
دولت بایدن در فرمان اجرایی سال 2021 نگرانی های خود را در مورد تأثیر تمرکز بر بازارهای کار برجسته کرد و کمیسیون تجارت فدرال اخیراً قانون پیشنهادی را صادر کرد که استفاده از توافق نامه های غیررقابتی را ممنوع می کند.
ادغام فزاینده در صنعت مراقبت های بهداشتی نیز تا حدودی توجه را بر عواقب بین نیروی کار متمرکز کرده است. برخی تحقیقات در مورد ادغام بیمارستان ها کاهش دستمزد پرستاران را نشان داده است. کیت بان، اقتصاددان و مدیر تحقیقات مؤسسه ی اوربان، گفت: «مراقبت های بهداشتی در هر دو طرف متمرکز است.
و کارکنان مراقبت های بهداشتی، که بسیاری از آنها در طول همه گیری دچار فرسودگی شدید شدند، در سراسر صنعت کمبود دارند. حجم کار بالا منجر به اعتصاب های متعدد پرستاران، از جمله اعتصاب های اخیر در بیمارستان های شهر نیویورک شد.
UPMC اغلب به دلیل آنچه برخی رفتار ضدرقابتی توصیف می‌کنند مورد انتقاد قرار گرفته است و گزارشی که در اوایل سال جاری منتشر شد، برخی از مسائل مطرح‌شده در شکایت را منعکس می‌کند.
اما اینکه آیا وزارت دادگستری اقدامی علیه نظام سلامت را دنبال خواهد کرد یا خیر، باید دید. در حالی که ممکن است تنظیم‌کننده‌های فدرال با نظریه‌ای که زیربنای شکایت اتحادیه‌ها است، موافق باشند، این موارد چالش برانگیز هستند. متیو ال. کانتور، وکیل ضد تراست و شریک کنستانتین کانن، می گوید: «پرونده های مونوپسونی جدید نیستند، اما اثبات آن ها بسیار سخت است.
این اولین موردی است که اساساً بر این استدلال تکیه می‌کند که یک کارفرمای قدرتمند مراقبت‌های بهداشتی از نفوذ خود در راه‌هایی استفاده می‌کند که به کارگران آسیب می‌رساند، و دادستان‌ها باید تصمیم بگیرند که آیا شواهد کافی قوی برای اقدام دارند یا خیر. النا پراگر، اقتصاددان در مدرسه تجارت سیمون در دانشگاه روچستر که به عنوان محقق مدعو در وزارت دادگستری خدمت کرده است، گفت: «آنها نمی خواهند با پرونده ای مبارزه کنند که فکر می کنند نمی توانند برنده شوند.
