سمپه، کاریکاتوریست فرانسوی، که به خاطر جلدهای عجیب و غریب نیویورکر معروف بود، در سن 89 سالگی درگذشت

صادره به تاریخ، صادره در تاریخ، تاریخ صدور: 11/08/2022 – 22:11

کارتون‌های او اغلب چهره‌های کوچکی را نشان می‌داد که در مناظر بزرگ شهری، با خطوط ظریف کشیده شده بودند و تفسیرهای اجتماعی ملایمی را در مورد زندگی مدرن ارائه می‌کردند.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در توییتر خود نوشت: “طنز لطیف، ظرافت هوش، موسیقی جاز: ما نمی‌توانیم سمپه را فراموش کنیم. ما به شدت دلتنگ دیدگاه او نسبت به جهان و مدادش خواهیم شد.”

یکی از مشهورترین هنرمندان تجسمی فرانسه، سمپ صحنه‌هایی از زندگی روزمره را با جزییات مفصل، معمولاً از منظری بالای سر یا دور و با رنگ‌های پاستلی می‌کشید.

متولد مرداد ماه در 17، 1932 در دهکده ای در نزدیکی بوردو، سمپه دبیرستان را به پایان نرساند، از شغلی به شغل دیگر رفت و برای مدت کوتاهی به ارتش پیوست و سپس در دهه 1950 به پاریس رفت و با نقاشی هایش امرار معاش کرد.

او اولین موفقیت خود را در اواخر دهه 1950 با مجموعه کتاب های کودکان “Le Petit Nicolas” درباره یک پسر مدرسه ای با نویسنده آستریکس، رنه گوسینی به دست آورد.

موفقیت بین المللی او در اواخر دهه 1970 اتفاق افتاد، زمانی که او شروع به طراحی جلدهای نیویورکر کرد و زندگی شهری را به شکلی که توسط یک فرد خارجی دیده می شد، ترسیم کرد، شخصیت های او اغلب در جمعیت های بزرگ گم می شدند یا در برابر پانوراماهای وسیع قرار می گرفتند.

بیشتر نقاشی‌های او دیالوگ کمی داشتند یا اصلاً دیالوگ نداشتند، اما زیرنویس‌های کوتاه اغلب به‌طور ظریفی به نگرانی‌ها یا امیدهای شخصیت‌ها اشاره می‌کنند.

پلانتو، کاریکاتوریست لوموند در رادیو فرانس اینتر گفت: “احساسات خاموش زیادی در نقاشی های سمپه وجود دارد.” موضوعات مورد علاقه سمپه کودکان، درختان، گربه ها، نوازندگان و زندگی در پاریس و نیویورک بود. کاریکاتورهای او به ندرت از متن برای ارائه نظرات تند درباره زندگی در شهرهای بزرگ استفاده می کردند.

>> برای مطالعه بیشتر: https://www.newyorker.com/culture/cover-story/cover-story-2019-09-23

جلد نوامبر 2015 نیویورکر زوج مسن‌تری را نشان می‌دهد که با ظاهری ثروتمند در حال قدم زدن پاییزی در پیاده‌روی نیویورک هستند، در حالی که دو دربان یونیفرم‌پوش، برگ‌های مرده را در مقابلشان بیل می‌کنند تا توهم قدم زدن در جنگل را ایجاد کنند.

دوچرخه سواری یکی از موضوعات مورد علاقه سمپه بود.

“همیشه یکی از رویاهای من بوده است – داشتن گروهی از دوستان که هر یکشنبه صبح برای دوچرخه سواری در کشور می روند. در زندگی واقعی هرگز این اتفاق نیفتاد. من به تلاش برای سازماندهی آن ادامه دادم اما همه همیشه آنقدر مشغول بودند که نمی توانستند سرعت خود را کم کنند. او در مصاحبه ای در سال 2019 به نیویورکر گفت.

(رویترز)

سمپه علاوه بر کارش روی “Le Petit Nicolas”، چشم اندازی ایده آل از دوران کودکی در فرانسه دهه 1950 که به پرفروش ترین کتاب بین المللی تبدیل شد، بیش از هر هنرمند دیگری جلد مجله نیویورکر را به تصویر کشید.

مارک لکارپنتیه، زندگی‌نامه‌نویس و دوست او، گفت: «ژان ژاک سمپه، کاریکاتوریست، عصر روز پنج‌شنبه، 11 اوت 2022، در هشتاد و نهمین سال زندگی‌اش، در اقامتگاه تعطیلاتش، در محاصره همسر و دوستان نزدیکش، در آرامش درگذشت. بیانیه ای به خبرگزاری فرانسه

سمپه که در ابتدا می‌خواست پیانیست جاز شود و دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت، در ۱۴ سالگی مدرسه را رها کرد و در مورد سن خود به دروغ گفت و به ارتش پیوست.

با این حال، زندگی ارتش با او موافق نبود و او شروع به فروش نقاشی به روزنامه های پاریس کرد و در حالی که در یک آژانس مطبوعاتی کار می کرد با اسطوره کاریکاتور رنه گوسینی از شهرت “آستریکس” دوست شد.

آنها با هم در سال 1959 “نیکلاس کوچک” را اختراع کردند.

سمپه در سال 2018 گفت: «داستان‌های نیکلاس راهی بود برای بازبینی بدبختی‌هایی که در دوران بزرگ شدن متحمل شدم و در عین حال مطمئن شدم که همه چیز خوب پیش می‌رود.

امروزه این کتاب ها با بیش از 15 میلیون نسخه فروش در 45 کشور پرفروش ترین کتاب های بین المللی هستند و به عنوان یک فیلم و مجموعه کارتونی محبوب اقتباس شده اند.

اما در سال 1959 آنها تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفتند و او همچنان به فروش نقاشی به روزنامه ها ادامه داد تا زندگی خود را تامین کند، شغلی که او در ابتدا آن را “وحشتناک” توصیف کرد.

تنها در سال 1978 بود که او توسط نیویورکر استخدام شد که موفقیتی پایدار پیدا کرد. او گفت: “من تقریبا 50 ساله بودم و برای اولین بار در زندگی ام وجود داشتم! بالاخره خانواده ام را پیدا کردم.”

(AFP)