همه‌گیری بعدی: اضطراب از خود زندگی

چرا اینقدر طول دادند؟ این ایده که ما در عصر اضطراب زندگی می کنیم، حداقل از زمانی که شعر بلند وی. در مورد پیامدهای داروی ضد افسردگی که به سرعت مورد تایید قرار گرفت در سال 1987.

توصیه گروه ضربت مبنی بر اینکه تقریباً همه بزرگسالان از نظر اضطراب غربالگری شوند قابل توجه خواهد بود اگر حمایت برای پذیرش آن به عنوان مراقبت استاندارد ایجاد شود. این امر چیزی را که بیشتر مردم به عنوان شرایط تکرار شونده زندگی در نظر می گیرند – مانند شادی یا غم – به چیزی نزدیک می کند که توسط نهادهای رسمی از جمله دولت قابل کنترل است. سوال این است: آیا این ما را بهتر می کند یا بدتر؟

بسیاری از مردم در خلق و خوی برای مداخلات بهداشت عمومی نیستند. همه گیر کووید-19 در بحبوحه حسابرسی گسترده در مورد توصیه های سیاست محدودکننده ای که توسط مقامات علمی به مردم تحمیل شده است، رو به پایان است. این تیتر قابل توجه اخیراً در نشریه هفته آموزش منتشر شد: “همه گیری یک “توپ ویرانگر” برای K-12 بود و ما هنوز در حال محاسبه خسارت هستیم.” از جمله اضطراب.

بنابراین، هنگامی که بازویی از جامعه علم-سیاست در پایان همه‌گیری ظهور می‌کند، شک و تردید اجتناب‌ناپذیر است و می‌گوید همه کودکان و بزرگسالان (اما نه بزرگسالان بالای 65 سال) باید به نحوی از نظر اختلالات اضطرابی غربالگری شوند. از قبل واضح است که صنعت مراقبت پس از کووید در حال ظهور است. کاهش اضطراب می تواند کار مادام العمر را در مدارس، پزشکی و رسانه ها فراهم کند.

به هر حال، قبل از اینکه کارگروه نسخه نهایی توصیه های اضطراب خود را منتشر کند، این سند تا اکتبر برای اظهار نظر عمومی در وب سایت سازمان در دسترس خواهد بود. 17.

برای روشن بودن، این توصیه ها فقط به طور غیر مستقیم در مورد بیماری افسردگی است. آنها به صراحت بر اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال هراس، اختلال اضطراب جدایی و فوبیا تمرکز می کنند.

بدون شک، اضطراب می تواند راهی برای ناتوانی و بیماری های مخرب شود. علاوه بر این، پیش‌نویس بیانیه کارگروه خود در اظهاراتش نسبت به آنچه علم در مورد اضطراب می‌داند یا می‌تواند با غربالگری انبوه به آن دست یابد، بسیار متواضعانه است. این پانل “با اطمینان متوسط ​​نتیجه می گیرد که غربالگری اضطراب در بزرگسالان، از جمله افراد باردار و پس از زایمان، سود خالص متوسطی دارد.”

در مورد درمان‌ها و درمان‌ها، مداخله روان‌شناختی «کاهش کوچک اما از نظر آماری معنی‌داری» در علائم اضطراب ایجاد می‌کند. داروهای روان دارویی – عمدتاً داروهای ضد افسردگی و بنزودیازپین ها – برای برخی افراد مفید است. اما این یک سوال قدیمی شبیه به تجویز دارو برای پسران ظاهرا بیش فعال در مدرسه ایجاد می کند: آیا غربالگری اضطراب میلیون ها نفر را در رژیم دارویی مادام العمر قرار می دهد؟

تعداد زیادی از پزشکان مراقبت‌های اولیه که می‌خواهند آزمایش‌های رسمی اضطراب را به آنچه که سیستم‌های بیمارستانی یا بیمه‌گران قبلاً از آنها می‌خواهند اضافه کنند، مشخص نیست. یکی از اعضای کارگروه، دکتر. لوری پیبرت این موضوع را برای نیویورک تایمز مطرح کرد،

ارائه دهندگان پیشنهادی باید “کاری را که قبلاً انجام می دهند به صورت روزانه انجام دهند: حقه بازی و اولویت بندی”. شاید پانل بعدی باید غربالگری اضطراب را برای پزشکان و پرستاران پیشنهاد کند.

اولین پذیرندگان احتمالاً مدارس دولتی K-12 هستند که اتحادیه معلمان آنها با خوشحالی مراقبان اضطراب را به دسته های در حال گسترش اعضای خود اضافه می کنند. به هر حال، کارگروه خاطرنشان می کند که غربالگری مثبت برای اضطراب به تشخیص کامل تر و تأییدکننده نیاز دارد. خود نمایش ها، به ویژه در مدارس، می تواند منبع ترس باشد.

بله، البته این توصیه شامل نظراتی در مورد نژاد، نابرابری های ثروت و غیره است. و این پانل جمعیت بالای 65 سال را معاف می کند، نه به این دلیل که زندگی آنها تا آن زمان آرام تر شده است، بلکه به این دلیل که برخی از علائم اضطراب، مانند بی خوابی یا درد، با “علائم طبیعی پیری” همپوشانی دارند.

این مانند جزر و مد به نظر می رسد که نمی توان در برابر آن مقاومت کرد. زمانی که دانشگاه‌ها «فضاهای امن» را برای دانشجویانی که نمی‌توانستند با آن کنار بیایند، ایجاد کردند، ما شاهد تغییر بزرگی بودیم که از زندگی‌های آرام‌تر و بیرون‌نگرتر به سمت وسواس‌های عمدتاً خودگردان رخ داد. گروه ویژه خدمات پیشگیرانه 30 پاورقی از تحقیقات را در پس توصیه های خود ارائه می دهد، اما هیچ تلاشی برای توضیح اینکه چگونه به وضعیت اضطراب جمعی رسیدیم یا این که چه چیزی با ما انجام داد، انجام نمی دهد. کلمات “رسانه های اجتماعی” و “وب” در هیچ کجا ظاهر نمی شوند، و نشان می دهد که برای این پزشکان تنها مسئله بالینی مرتبط در حال حاضر نحوه درمان این بیماری جهانی است.

با این حال، مایه تأسف است که فکر کنیم اگر در برابر سالامی برش بی امان زندگی روزمره درمانده باشیم، اختلال روانی توده ای هنجار اجتناب ناپذیر است. یک چیز مطمئن: فروشندگان راه حل در موج اضطراب گشت و گذار خواهند کرد. مارک زاکربرگ نام فیس‌بوک را به متا تغییر داد، زیرا معتقد است که آینده شامل میلیون‌ها نفر خواهد بود که هدست‌های خود را به هدست بسته‌اند تا در هر متاورسی که فقط من می‌خواهند در آن زندگی کنند، زندگی کنند. نخندید. او قبلاً با یک دیستوپیا خوب کار کرده است.

[email protected] را بنویسید.