آزمایش فکری متناقضی که به نام کشتی تسئوس شناخته می شود را در نظر بگیرید: اگر آتنی ها هر تخته کشتی تسئوس را جدا کرده و جایگزین کنند تا هیچ یک از چوب های اصلی باقی نماند، آیا باز هم کشتی تسئوس خواهد بود؟ یا اینکه کاملاً به یک کشتی متفاوت تبدیل می شود؟
یا یک مارتینی کثیف بردارید: جین، ورموت، آب نمک زیتون و چاشنی. اما جین خشک سنتی را با جین شسته شده با Mirepoix تعویض کنید. به جای ورموت از شری مانزانیلا، به جای آب نمک از محلول آبجوش مرغ و MSG استفاده کنید و با کمی روغن زیتون تزیین کنید. آیا هنوز هم یک مارتینی کثیف است؟
Jazzton Rodriguez، خالق چیزی که او آن را مارتینی سوپ مرغ می نامد، معتقد است که چنین است. آقای آقای می‌گوید: «مردم شروع به کشف مارتینی کثیف به عنوان یک الگو کرده‌اند. رودریگز، که وبلاگ Very Good Drinks را می نویسد. اختراع او بیش از 600000 بازدید در اینستاگرام و TikTok داشته است.
کوکتل مخالفان زیادی دارد. (یکی نوشت: “برای پاک کردن این مطلب دیر نیست.”) سپس دوباره آقای. رودریگز گفت: “کسانی بودند که می گفتند “اوه خدای من، من هرگز نمی خواستم بیش از این نوشیدنی بنوشم.”
گرایش‌های اینترنتی می‌توانند زودگذر و صرفا مجازی باشند، اما مارتینی‌های عجیب و غریب در دنیای واقعی وجود دارند و در بارهای واقعی به مشتریان واقعی ارائه می‌شوند. در شهر نیویورک، نوشیدنی‌ها می‌توانند یک مارتینی کاپرز خال‌دار با ریحان و بالزامیک در Jac’s on Bond، یک مارتینی مینیونت صدفی در Mar’s، یک مارتینی با آب تربچه در Naro و یک مارتینی با جوهر ماهی مرکب در Centurion Lounge جدید American Express پیدا کنند.
در Este در آستین، تگزاس، می توانید یک مارتینی تهیه شده با شراب muscadet و جلبک دریایی کامبو سفارش دهید، و Dear Madison در شیکاگو یک نسخه با habanero mezcal و آب لیمو را سرو می کند. یکی از هفت گزینه در منوی مارتینی دانته بورلی هیلز در لس آنجلس شامل تکیلا و کرم دکاکائو است.
برایان اشنایدر، مدیر خلاق رستوران بد رومن منهتن، می گوید: «مارتینی ها در حال حاضر خیلی داغ هستند. او برای استفاده از جذابیت کنونی کوکتل‌های شور و خوش طعم، کوکتل‌هایی با طعم ایتالیایی آمریکایی ساخت: مارتینی pepperoncini. وقتی افراد ناهارخوری به رستوران می‌آیند، او گفت: “این یکی از مهمترین چیزهایی است که مردم درباره آن پست می‌گذارند.”
رایان دولیور، مدیر نوشیدنی پالمتتو در بروکلین، نظر خود را در مورد مارتینی با رازیانه ترشی و یوزو سرو می کند. “این در اصل یک کوکتل جین سرد یا ودکا است، اما به منظور کوتاه نویسی، ما آن را یک مارتینی کثیف می نامیم.” دولیور گفت.
این پدیده جدیدی نیست: اگرچه این اصطلاح مربوط به سکه‌های اخیر است، اما ماهیت مارتینی کثیف – اضافه کردن آب نمک زیتون به کوکتل کلاسیک – به ابتدای قرن بیستم بازمی‌گردد. تنها چند دهه بعد، نوشیدنی‌ها شروع به تعویض جین با ودکا کردند – روشی که هنوز توسط متخصصان مارتینی به عنوان یک پاس تقلبی تلقی می‌شود.
در دهه‌های 1980 و 90، بارها شروع به زدن برچسب “مارتینی” روی هر نوشیدنی کردند که مستقیماً (با یخ تکان داده شده یا هم زده شده، اما بدون آن سرو می‌شود) در یک لیوان V شکل: اسپرسو مارتینی، شاید معروف‌ترین نمونه، در اوایل دهه 80 در لندن ساخته شد.
“ما مواضع خود را در مورد این چیزها با آنچه مشتریان باور دارند تطبیق می دهیم.” Dolliver اضافه کرد.
Trevor Easton Langer، مدیر باری که مارتینی Caprese را در Jac’s on Bond ایجاد کرد، با این موضوع موافقت کرد. «کلمه مارتینی آنقدرها یک قانون سخت و سریع نیست، بلکه توصیف کننده نحوه دریافت نوشیدنی است. خیلی کمتر به محتویات و بیشتر به شیشه مربوط می شود.»
نه از عرفان. آلن سیتسما، سردبیر مواد غذایی مجله نیویورک و یک کلاسیک نویس مارتینی که برای مجموعه “بهترین مطلق” این مجله نمونه “بیش از حد” را انتخاب کرد، گفت: “پیشنهاد ظرافت وجود دارد، مراسم سفارش یکی وجود دارد.” “مردم چیزهایی را می خواهند که کلاسیک بودن درک شوند.”
هنگام ایجاد یک چیز جدید، آقای. سیتسما گفت: “شما یا می توانید با مواد تشکیل دهنده بازی کنید یا می توانید با فرم بازی کنید. اما وقتی واقعاً به سمت این ترکیب‌های طعم وحشی تغییر می‌کنید، و هر شکلی که می‌سازید فوراً برای مردم معنا پیدا نمی‌کند، نخ را گم کرده‌اید.»
شریل هیفنر، مدیر کل سوپریوریتی برگر در نیویورک، که منوی کوکتل او را «کلاسیک» توصیف کرد، مشکوک است که لوازم جانبی شیدایی مارتینی نه از خلاقیت، بلکه زاده رقابت است.
در شهری با بیش از 20000 رستوران، “نه تنها مرتبط ماندن، بلکه زنده ماندن به طور فزاینده ای دشوار می شود.” هیفنر گفت. او معتقد است که انگیزه ساختن هیجان‌انگیز نسبت به کلاسیک‌ها «با تلاش برای خلاقیت و دستیابی به بهترین چیز بعدی در TikTok یا هر آنچه که هست انجام می‌شود.»
در نتیجه، ما با مارتینیس au poivre (در لو راک، در مرکز راکفلر)، شسته شده با برنج سوشی (بار آلبرت، در میدتاون) یا تزئین شده با یک توپ موزارلا (ند کوچک، در NoMad) باقی می‌مانیم.
و همانطور که هیچ پاسخ درستی برای معمای کشتی تسئوس وجود ندارد، شاید هیچ پاسخی برای این سوال وجود نداشته باشد که چه چیزی واجد شرایط مارتینی است.
اما یک چیز وجود دارد که اکثر بارمن ها روی آن اتفاق نظر دارند: “شاید جویس کمی دور باشد.” رودریگز گفت. “اگر آب میوه ای در آن باشد، من تمایل دارم آن را چیز دیگری بنامم.”
