از فیلیپین خواسته شد تا به زنان بازمانده تجاوز جنسی توسط سربازان ژاپنی غرامت پرداخت کند

کمیته رفع تبعیض علیه زنان (CEDAW) از مقامات خواست تا غرامت کامل و عذرخواهی رسمی از بازماندگانی که ده ها سال از عواقب جسمی، روانی و غیره متحمل شده اند، فراهم کنند.

پیروزی “نمادین”

“این هست لحظه نمادین پیروزی برای این قربانیانی که قبلا در فیلیپین ساکت شده، نادیده گرفته شده، نوشته شده و از تاریخ پاک شده اند.”

«دیدگاه‌های کمیته راه را برای آن هموار می‌کند اعاده حیثیت، تمامیت، آبرو و شرافت آنهااو افزود.

برای عدالت مبارزه کنید

این تصمیم ناشی از شکایت ۲۴ نفر از اعضای یک سازمان غیرانتفاعی به نام است لولاس مالایی (“مادربزرگ های آزاد”)، که برای حمایت از بازماندگان برده داری جنسی، که معمولا در نیروهای مسلح ژاپن به عنوان “زنان آسایش” شناخته می شوند، تاسیس شد.

آنها مکرراً از دولت خواسته بودند که از ادعاهای آنها علیه ژاپن برای غرامت حمایت کند، و تأکید کردند که شکست در مبارزه برای هدف آنها اساساً منجر به تبعیض مداوم شده است که تا امروز ادامه دارد.

تجاوز و شکنجه مکرر

شاکیان به زور به مقر ارتش امپراتوری ژاپن در سان ایلدفونسو، استان پامپانگا، معروف به بهای نا پولا (خانه سرخ)، در 23 نوامبر 1944.

آنها به مدت یک روز تا سه هفته در آنجا بازداشت بودند و بارها مورد تجاوز جنسی و سایر خشونت های جنسی، شکنجه و شرایط غیرانسانی بازداشت قرار گرفتند.

زنان تحمل کرده اند عواقب بلند مدتاز جمله آسیب های فیزیکی، استرس پس از سانحه، آسیب دائمی به توانایی آنها برای بچه دار شدن و سایر آسیب هایی که بر روابط و موقعیت اجتماعی آنها تأثیر گذاشته است.

به دنبال حمایت سازمان ملل

علیرغم افزایش مداوم ادعاها در سطح داخلی، تلاش های آنها توسط مقامات رد شد. آخرین اقدام آنها توسط دادگاه عالی در سال 2014 رد شد.

پنج سال بعد، بازماندگان پرونده خود را به کمیته سازمان ملل که بر کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان نظارت می کند، آوردند.

آنها به دنبال این بودند که ثابت کنند فیلیپین باید به تعهدات خود تحت این معاهده، که به عنوان CEDAW نیز شناخته می شود، عمل کند.

نقض کنوانسیون CEDAW

کمیته خاطرنشان کرد که فیلیپین با امضای معاهده صلح با ژاپن از حق خود برای غرامت چشم پوشی کرده است، اگرچه تاکید کرد که این یک مورد تبعیض مستمر است.

اعضا همچنین مشاهده کردند که کمیسیون زنان فیلیپین به سیستم نهادینه شده برده داری جنسی در زمان جنگ، پیامدهای آن برای قربانیان و بازماندگان یا نیازهای حمایتی آنها توجه نکرده است.

آنها همچنین خاطرنشان کردند که جانبازان جنگ فیلیپین، اکثراً مردان، «هستند حق برخورداری از رفتار ویژه و محترمانه از سوی دولتمانند مزایای تحصیلی، مزایای مراقبت های بهداشتی، مستمری های پیری، از کارافتادگی و فوت.

کمیته به این نتیجه رسید که فیلیپین تعهدات خود تحت کنوانسیون CEDAW را نقض کرده است، و به ویژه خاطرنشان کرد که مقامات “از اتخاذ تدابیر قانونی مناسب و سایر اقدامات برای منع هرگونه تبعیض علیه زنان و حمایت از حقوق زنان بر مبنای برابر با مردان کوتاهی کرده اند.”

احیای کرامت انسانی

کمیته درخواست کرده است که فیلیپین به قربانیان غرامت کامل، از جمله غرامت مادی و عذرخواهی رسمی برای ادامه تبعیض، ارائه کند.

“این مورد نشان می دهد که به حداقل رساندن یا نادیده گرفتن خشونت جنسی علیه زنان و دختران در شرایط جنگ و درگیری، در واقع، شکل فاحش دیگری از نقض حقوق زنان. ما امیدواریم که تصمیم کمیته در خدمت احیای کرامت انسانی برای همه قربانیان، چه درگذشته و چه زنده باشد.» بتل.