در شمال غربی کویر لوت ایران و در دل کویرهای آب و علف و در مسیر شهر تبس به کرمان روستایی زیبا در مکانی سرسبز و در میان کوهستانی قرار گرفته است. خیلی بالا نیست این روستای باستانی و زیبا «نای بند» نام دارد. به راستی «نای بند» یکی از بی نظیرترین روستاهای ایران و جهان است. روستایی که به لطف آب‌های معدنی سرد و گرم و قنات‌های فراوان، محصور در زمین‌های سرسبز و واحه‌های زیبا در دل کویر است. وجود واحه، باغ های مختلط و مزارع گندم باعث شده است که مردم منطقه در تمام فصول سال به کشاورزی و باغداری مشغول باشند. تاریخ دانان آغاز زندگی در روستای «نای بند» را بیش از 1000 سال تخمین زده اند. کوچه های پر پیچ و خم و باریک این روستا در کنار خانه های خشتی و معماری بناهای چند طبقه و شکل مکعبی آنها از دیگر ویژگی های این روستای زیبا است. در معماری بیشتر خانه ها از تنه، ساقه و برگ درخت خرما استفاده می شود و همچنین صنایع دستی زیبایی از قبیل سبد، زیرانداز، سبد حصیری، پنکه و طناب تولید می شود. خرما، شره، خرما، کوش و پرتقال از سوغات اصلی روستای «نای بند» است. روستای «نای بند» بر اساس سرشماری سال 1394 دارای 427 نفر (126 خانوار) جمعیت می باشد. «نای بند» در استان خراسان جنوبی واقع شده و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
(عکس) روستای تاریخی «نای بند» در خراسان جنوبی
